آب صابون از جمله روغن های امتزاج پذیر در آب است که به حالت امولسیون مورد استفاده قرار می گیرد. نام دیگر آن روغن حل شونده می باشد، که این روغن به راحتی به نسبت های مختلف با آب ترکیب می شوند و مخلوط شیری رنگ و همگنی را تشکیل می دهند. آب صابون با روانکاری ایده آل، عملیات فلزکاری را تسهیل نموده و با خنک کنندگی از ایجاد حرارت جلوگیری می نماید. این روغن دارای خاصیت ضدزنگ و ضدکف می باشد که برای کلیه عملیات فلزکاری مناسب می باشد و در بسیاری از عملیات فلزکاری که به مخلوط آب و روغن نیاز است، استفاده می شود. چنانچه هدف جلوگیری بیشتر از زنگ زدگی قطعه کار و ابزار برش و تراش باشد، باید در مخلوط آب و روغن، درصد بیشتری را به روغن اختصاص داد. در واقع از روغن برای روانکاری و از آب برای خنک کنندگی استفاده می کنند. در فرآیند هایی مانند عملیات ماشین کاری که روانکاری به اندازه خنک کردن اهمیت داشته باشد، از امولسیون غلیظ تری استفاده می کنند. به طور کلی در فرآیندهایی که خنک کنندگی در آن ها از اهمیت بیشتری برخوردار باشد، از امولسیون رقیق تری نیز استفاده می گردد. امولسیفایرهای آنیونی و غیر یونی اغلب در روانکارهای فلزکاری استفاده می شوند. امولسیفایرهای کاتیونی به ندرت مورد استفاده قرار می گیرند زیرا در محلول قلیایی که (9.5-8 =pH) است، امولسیفایرهای فلزکاری، ناپایدار هستند.

مواد فعالی که در روغن تراشکاری وجود دارند، با سطوح تازه و واکنش‌پذیری که در اثر لایه‌برداری ایجاد شده‌اند می توانند واکنش دهند و از چسبیدن ابزار و قطعه کار ممانعت به عمل آورند.